ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ!

 

Δεν λατρεύω τον Αύγουστο μόνο επειδή είναι ο γενέθλιος μήνας μου αλλά επειδή είναι μήνας διακοπών, χαράς, γέλιου και πολύ φαγητού για όλο τον κόσμο.

Οι αρχαίοι τον αποκαλούσαν : Συκολόγο, Τραπεζοφόρο και Διπλοχέστη, αναφέρονται κυρίως στην αφθονία των καρπών του: «Αύγουστε καλέ μου μήνα να ‘σουν δυο φορές το χρόνο». Ενώ οι δώδεκα πρώτες ημέρες του Αυγούστου ονομάζονταν και «μερομήνια» γιατί έλεγαν ότι προλέγουν τον καιρό: «κάθε ημέρα κι ένας μήνας». Οι μέρες αυτές ήσαν επίσης γνωστές και ως «δρίμες». Τις μέρες αυτές δεν έπρεπε να πάει κάποιος στη θάλασσα για μπάνιο, ούτε να πλύνεις, ούτε να κόψεις σταφύλια και σύκα.

Παρ' όλα αυτά, όσο κι αν τον Ιούλιο «ο Αηλιάς κόβει σταφύλια και η Αγιά Μαρίνα σύκα», ο ερχομός του Αυγούστου δεν μας αφήνει να ξεχάσουμε ότι «από Μάρτη καλοκαίρι, κι από Αύγουστο χειμώνας»!

Σε μερικές περιοχές θεωρούνταν ότι οι μέρες του Αυγούστου συμπίπτουν με την «εώα επιτολή» του Σείριου, την ανατολή δηλαδή του λαμπρότερου άστρου της νύχτας λίγο πριν από την ανατολή του Ηλιου.

    «Ο Σείριος είναι το λαμπρότερο άστρο του αστερισμού του Μεγάλου Κυνός  και η εώα επιτολή του σ’ αυτή τη χρονική περίοδο είχε συνδεθεί στην αρχαιότητα με τα κυνικά καύματα (τα dies caniculariae των Λατίνων), δηλαδή με τις θερμότερες ημέρες του έτους, τα οποία καύματα οι αρχαίοι απέδιδαν στην επί πλέον αύξηση της θερμοκρασίας από την υποτιθέμενη προσθήκη της ακτινοβολίας του Σείριου στην ακτινοβολία του Ήλιου».    
— Μάνος Δανέζης & Στράτος Θεοδοσίου

 Σύμφωνα με το αττικό ημερολόγιο ο Αύγουστος ήταν ο δεύτερος μήνας του έτους και ονομάζονταν Μεταγειτνίων  διάρκειας 29 ημερών που αντιστοιχεί με το χρονικό διάστημα από 24 Ιουλίου έως τις 22 Αυγούστου. Ο Αύγουστος, κατά το παλαιό ρωμαικό  ημερολόγιο, ήταν ο έκτος μήνας και  ονομάζονταν Sextilis και είχε 31 ημέρες, ευθύς εξ αρχής από την εγκαθίδρυση του Ιουλιανού ημερολογίου το 45 π.Χ. (έτος 709 από κτίσεως Ρώμης). 

Το έτος 8 π.Χ ο Αύγουστος Καίσαρας του έδωσε το όνομά του χωρίς την προσθήκη μίας ημέρας από τον Φεβρουάριο (όπως λανθασμένα αναγράφεται σε ορισμένες αναφορές). Λέγεται ότι ο Αύγουστος έβαλε τον μήνα σε αυτή την θέση, για να τιμήσει τον θάνατο της  Κλεοπάτρας, η οποία, όπως λέγεται, έθεσε τέλος στη ζωή της στις 12 Αυγούστου του 30 π.Χ. αν και ο ακριβής λόγος του θανάτου της καλύπτεται από μυστήριο. 

 

 Κατά το Βυζαντινό ημερολόγιο που ακολουθεί ακόμη και σήμερα η Εκκλησία μας  και το οποίο αρχίζει τον Σεπτέμβριο  ήταν ο τελευταίος μήνας του χρόνου κι έτσι 31 Αυγούστου γιορτάζονταν ως παραμονή της Πρωτοχρονιάς.

 Οχι μόνο οι Αρχαίοι τελούσαν μεγάλους εορτασμούς αυτό τον μήνα προς τιμήν πολλών θεών, αλλά και εμείς τιμάμε την Παναγία  μας, νηστεύουμε  και ονομάζουμε «δεκαπενταύγουστό», το πρώτο δεκαπενθήμερο του μήνα πριν από την εορτή της. Μετά όμως, ανήμερα  και μέχρι το τέλος του καλοκαιριού  έχουμε γιορτές και πανηγύρια σε όλη την Ελλάδα.

 

 

Πηγές: Wikipedia

Ελλήνική Λαογραφία:Ο Αύγουστος