Πέμπτη 10 Ιουλίου 2014

LA NEGRA


LA NEGRA

Αξίζει να αναφέρουμε οτι σαν χθές πριν 79 χρόνια γεννήθηκε η μεγάλη τραγουδοποιός της Αργεντινής Mercedes Sosa. Απο σήμερα και για ένα χρόνο που θα συμπληρωθούν 80 χρόνια απο την γέννηση της ξεκινούν φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο που είναι αφιερωμένα αποκλειστικά σ'αυτήν.
Η Σοσα γεννήθηκε στο Σαν μιγκέλ ντε τουκουμάν, στις 9 Ιουλίου 1935. Το 1950 κέρδισε σε έναν διαγωνισμό και μερικά χρόνια αργότερα ηχογράφησε το πρώτο της άλμπουμ, με τίτλο La Voz de la Zafra. Σύντομα άρχισε να ερμηνεύει σε φεστιβάλ και καθιερώθηκε ως εκπρόσωπος του κινήματος (nuevo cancionero).Ο πρώτος της δίσκος ήταν η συλλογή λαϊκων τραγουδιών, με τίτλο Canciones con Fundamento.
Το 1967 η Σόσα έκανε περιοδείες στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, με μεγάλη επιτυχία. Συνεργάστηκε με ισπανόφωνους και άλλους διεθνείς καλλιτέχνες. Το 1979 συνελήφθη από την στρατιωτική χούντα του Χόρχε Βιδέλα και απελευθερώθηκε μόνο έπειτα από διεθνή παρέμβαση.(Η Μερσέντες Σόσα είναι τόσο αληθινή πατριώτισσα που ενώ τραγούδαγε τη συνέλαβαν πάνω στη σκηνή. Και αυτό επειδή με τα κομμάτια της μιλούσε για την καταπίεση του λαού και το όραμα της ελευθερίας. Εκτός όμως από τη σύλληψή της αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πατρίδα της ­ αφού απειλούσαν ότι θα τη δολοφονήσουν ­ και να ζήσει εξόριστη ως το 1982. «Τότε επέστρεψα στην πατρίδα μου και τον ίδιο μήνα (σ.σ.: Φεβρουάριο) δόθηκε μια συναυλία όπου η αγάπη του κόσμου απέναντι στο πρόσωπό μου ήταν μοναδική»). Αυτοεξορίστηκε στο Παρίσι  και στη Μαδρίτη καθώς η μουσική της απαγορεύτηκε στην ίδια της την πατρίδα.
O δεύτερός της σύζυγος απεβίωσε το 1978. Το 1982 επέστρεψε στην Αργεντινή και από τη δεκαετία του 1990 πραγματοποίησε συναυλίες στο εξωτερικό.
Η Σόσα ήταν πρέσβειρα καλής θέλησης της UNESCO για την Λατινική Αμερική και την Καραϊβική.
Έχει συνεργαστεί και με Έλληνες ερμηνευτές όπως την Φαραντούρη, την Μουσχουρη και τον Σαββόπουλο.
Η καριέρα της διήρκεσε 4 δεκαετίες. 
Έγινε γνωστή ως "η φωνή των ανθρώπων χωρίς φωνή".

Η ίδια για τον εαυτό και τα συναισθήματα  της: «Μερικές φορές πιάνω τον εαυτό μου να κλαίει με τα λατινοαμερικανικά τραγούδια. Είτε αυτά είναι τα δικά μου είτε είναι τραγούδια άλλων συνθετών και ερμηνευτών. Κλαίω κάποιες φορές ακόμη και πάνω στη σκηνή. Και αυτό δεν οφείλεται στον ρομαντισμό ή στην ευαισθησία που κρύβουν τα κομμάτια, αλλά λόγω των πολιτικών-κοινωνικών καταστάσεων που έχουν δημιουργηθεί στο παρελθόν στην πατρίδα μου ή υφίστανται ακόμη σε άλλες χώρες της Νότιας Αμερικής. Πιστεύω τελικά ότι και την πατρίδα μου αγαπώ και μια αληθινή Αργεντίνα είμαι».
Πηγές: Wikipedia, Βήμα on line

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου